227155

وضعیت بنیادی یک فلز پرطرفدار در جهان بررسی شد؛

آلومینیوم در آستانه سقف تاریخی؛ شرکت های ایرانی فرصت را از دست ندهند

دنیای معدن: وضعیت بنیادی شرکت های آلومینومی در بازار سرمایه بد نیست اما بهتر است با مدیریت درست و منطقی، برنامه ها و سیاست گذاری های خود را براساس جذب سرمایه گذاری های بیشتر در بازار سرمایه پیش ببریم.

به گزارش دنیای معدن، یک کارشناس بازار سرمایه با بیان اینکه صنعت آلومینیوم در ایران از جمله صنایعی است که وضعیت تولید آن در گذشته بسیار قابل توجه بوده است، به خبرنگار پایگاه خبری بازار سرمایه (سنا)، گفت: متاسفانه به دلیل تحریم و کمبود مواد آلومینا، وضعیت این روزهای صنعت آلومینیوم در کشور مناسب نیست.

حسین عبدی افزود: در حال حاضر چهار شرکت ایرالکو (اراک)، المهدی و هرمزال (بندرعباس) به همراه آلومینای ایران (جاجرم خراسان شمالی) و سالکو (آلومینیوم جنوب – لامرد فارس) تولیدکننده شمش آلومینیوم در کشور محسوب می شوند.

وی با اشاره به این مطلب که شرکت آلومینیوم المهدی، یکی از بزرگترین تولید کنندگان آلومینیوم ایران، بخش عمده تولیدات خود را از طریق بورس کالا به فروش رسانده و ضمن پاسخگویی نیاز بازار، مازاد آن را صادر کرده است، اظهار کرد: این افزایش تولید به دلیل وارد مدار کردن بخش زیادی از دیگ های خارج از مدار این شرکت، توسط مهندسین و کارگران صنعت آلومینیوم در این شرکت بوده است.

وی ادامه داد: انتظار می رود با ادامه روند راه اندازی ها در این شرکت میزان تولید تا پایان امسال از مرز ۱۷۰ هزار تن عبور کند.

عبدی به دیگر شرکت های تولیدکننده آلومینیوم اشاره کرد و افزود: شرکت جاجرم میزان ناچیزی از تولید آلومینیوم را به خود اختصاص داده و تنها سالانه ۷۰ هزار تن تولید می کند، شرکت سالکو هم با همکاری یکی از شرکت های کشور چین به مدار تولید رسیده و سالانه ۱۷۰ تا ۱۸۰ هزار تن شمش خالص تولید می کند زیرا ماشین آلات بهتری نسبت به شرکت های دیگر دارد.

وی بیان کرد: شرکت ایرالکو نیز سالانه میزان ۱۷۵ تا ۱۸۵ هزار تن شمش خالص آلومینویم تولید می کند و مزیت این شرکت نسبت به سه شرکت دیگر این است که غیر از تولید شمش خالص، دیگر شمش های مقاطع آلومینیومی بالادستی را هم تولید می کند که برای صنایع پایین دستی هم کاربرد دارد.

این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: در مجموع میزان ۷۰۰ هزار تن ظرفیت تولید آلومینیوم در کشور وجود دارد و سالانه حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار آلومینیوم به کشورهای چین، ترکیه، عراق و سپس افغانستان صادر می شود.

به گفته عبدی؛ وجود بحران مواد اولیه برای تولید آلومینیوم و همچنین سوء مدیریت در این صنعت، باعث شده این صنعت وضعیت خوبی نداشته باشد به طوری که استخدام های بی رویه موجب شده کارگران زیادی به تناسب کاری که انجام می دهند، تولید و بهره وری مناسبی نداشته باشند.

وی خاطر نشان کرد: بسیاری از شرکت های بزرگ در دنیا شرکت های بزرگ آلومینا را در دنیا شناسایی کرده اند و سهامدار آنها شده اند و اجازه واردات مواد آلومینا را به کشور ایران نمی دهند و این موضوع به چالشی بزرگ تبدیل شده است.

این کارشناس تصریح کرد: تحریم از دیگر مسائلی است که به مشکلات موجود دامن زده است و در حال حاضر تولیدکنندگان برتر جهان همچون برزیل، جامائیکا، استرالیا، چین و هند از جمله کشورهایی هستند که محصولات آلومینیومی را با گریدهای مختلف تولید می کنند اما ایران تنها از دو کشور چین و جامائیکا می تواند مواد آلومینا را تهیه کند.

وی یادآور شد؛ در حال حاضر وضعیت بنیادی شرکت های آلومینومی در بازار سرمایه بد نیست اما بهتر است با مدیریت درست و منطقی، برنامه ها و سیاست گذاری های خود را براساس جذب سرمایه گذاری های بیشتر در بازار سرمایه پیش ببریم.

عبدی با اشاره به اینکه میانگین نرخ جهانی گاز در اروپا ۳۵۰ تا ۴۰۰ دلار است و این نرخ، نرخی است که تا سال ۲۰۲۲ ادامه خواهد داشت، عنوان کرد: از آنجایی که نرخ گاز با نرخ برق در ارتباط است، و از آنجایی که ۲۵ درصد هزینه تولید آلومینیوم از محل انرژی است و فلز انرژی بری است، به همین دلیل با افزایش نرخ انرژی، نرخ جهانی هم بالا خواهد بود و نوسان قیمت جهانی بین ۲۷۰۰ تا ۲۸۰۰ دلار است که برآورد می شود به ۳۳۰۰ تا ۳۴۰۰ دلار که سقف تاریخی آلومینیوم است، برسد.

وی تاکید کرد: این فرصت خوبی است تا طرح های توسعه ای خود را به سرانجام رسانده و وضعیت مدیریتی خود را بهبود دهیم.

کارشناس بازار سرمایه در پایان افزود: وضعیت فلزات اساسی با توجه به شرایط انرژی و نرخ گاز در سطح دنیا، باعث شده کشور چین به عنوان تولیدکننده ۴۰ تا ۴۵ میلیون تن آلومینیوم، تولیدات خود را کاهش دهد و همچنین در اروپا ۲ تا ۳ کارخانه مهم تعطیل شود.

یادآور می شود؛ نرخ دلار با شرکت های آلومینیومی رابطه دارد و برآورد این است که در صورت صعود نرخ دلار، P/E شرکت های آلومینیومی در کشور ۳ تا ۴ شود و این موضوع باعث جذابیت شرکت ها برای سرمایه گذاری در پرتفوی سرمایه گذاران خواهد بود در صورتی که مدیریت درستی بر آن شود و منابع به درستی و به سمت بازار سرمایه هدایت شود.

پروین خدادادی

 

دیدگاهتان را بنویسید