کاهش قیمت مواد معدنی تهدید یا فرصت؟

از اوایل سال 2014 به این سو به دلایل سیاسی و اقتصادی قیمت های فلزهای پایه بخصوص مس، طلا و سنگ آهن کاهش قابل توجهی داشته اند بگونه ای که قیمت جهانی مس کاتدی از حدود 7000 دلار به 5500 دلار در هر تن، قیمت جهانی کنسانتره سنگ آهن از حدود 100 دلار به حدود 40 دلار و قیمت هر اونس طلا از حدود 1400 دلار به حدود 1200 دلار افت کردند. این مساله برای کشورهای معدنی و شرکت های بزرگ ایجاد ضرردهی نموده است.

ازسویی این مساله برای کشور ما حایز اهمیت است زیرا قیمت نفت در سال گذشته و امسال کاهش شدیدی داشته است و بدلیل وابستگی اقتصاد ایران به نفت این مساله بخوبی خود را نمایان ساخته است. اما به راستی این مساله تنها یک تهدید است؟ آیا ما نمی توانیم از این مساله یک فرصت بسازیم؟

این مساله بخوبی به ما نشان داد که بجای خام فروشی و نگاه به معادن برای تنها یک عنصر یا فلز باید سراغ عناصر ارزشمند و استراتژیکی برویم که همراه با کانسارهای فلزهای پایه در ایران فراوان هستند. فلزهایی چون نیکل، کبالت، ژرمانیوم، آنتیموآن و عناصر نادر خاکی که متاسفانه روی آنها کار خاصی تاکنون صورت نگرفته است.

خوشبختانه سازمان توسعه معادن و صنایع معدنی به تازگی تحرکاتی در این امر را آغاز نموده است.

این فرصت مهمی را در اختیار کشور ما می گذارد که علاوه بر انتقال دانش فنی این امر به داخل کشور، سبب ایجاد موقعیت برای کشور در عرصه منطقه ای بخصوص کشورهایی چون افغانستان و عراق شود.

دومین مساله نگاه به تیپ های کانه زایی است که اگرچه در مقایسه با تیپ های شناخته شده ای چون مس های پورفیری، تناژ بالایی ندارند ولی بدلیل عیار بالا و نزدیکی به سطح و نیز همراه داشتن عناصر ارزنده دیگر با هزینه کمتر و با سوددهی بهتر قابل برداشت هستند.

استفاده از این کانسارها برای بخش خصوصی تحلیل رفته ایران یک فرصت مناسب است که به آنها قابلیت رقابت و رشد را می دهد.

سومین مساله مهم مطالعه بر روی روش های استحصال و فراوری با میزان مصرف پایین آب و انرژی است که بتوان قیمت تمام شده محصول را در ایران پایین آورد.

از همه مهمتر استراتژی برای آینده نزدیک است زیرا هر فرود شدیدی باعث یک فراز شدید نیز خواهد شد یعنی بدلیل کاهش ذخیره انبارهای مصرف کنندگان بزرگ، افزایش مجدد بهای انرژی و کاهش عرضه فلزهای پایه در بازار جهانی، رشد قیمت ها شدید خواهد بود.

در این حالت بازگشت به تولید معدنکاران زمان مهمی را در بدست گرفتن بازار از ما خواهد گرفت که باید استراتژیست های معدنی ایران این حالت را در نظر داشته باشند و به هر قیمت نازلی موادمعدنی کشور به سودجویان چینی نفروشند.