گردشگری معدنی نیازمند برنامهریزی
دنیای معدن -معادن نهتنها در زمان حیات خود سودآورند، بلکه پس از اتمام ذخایر نیز میتوانند بهعنوان محلی برای جذب گردشگر مورد توجه قرار گیرند.
توجه به گردشگری معدنی یا همان ژئوتوریسم معدنی در بیشتر استانهای ایران میتواند محل درآمدزایی خوبی حتی برای معادنی که متروک شدهاند، باشد. به گفته رییس خانه معدن ایران، محمدرضا بهرامن «سرزمین ایران بهدلیل ساختارهای زمینشناسی خود بهعنوان بهشت این حوزه در دنیا معرفی شده است»؛ از اینرو نباید با بیبرنامگی این نعمتهای خدادادی را نادیده گرفت. جدا از شهرها و آثار شاخصی که هر یک به نوبه خود میتوانند عامل جذب گردشگر شوند، معادن ما در استانهای مختلف از ظرفیتهای بالایی برای گردشگری برخوردارند، به عنوان مثال جزیره هرمز در دل خود ۷۰ نوع خاک رنگی بینظیر را جای داده است. همچنین غار نمکی گرمسار که به غار نفتدره در کوه اژدهای گرمسار معروف شده که بر اثر سیلابها و شسته شدن صخرههای نمکی بهوجود آمده است و یا طرح جذب گردشگر برای آبشار نمکی خور و بیابانک در استان اصفهان نیز جزو گردشگی معدنی بهشمار میرود. از سویی دیگر وجود چشمههای آب معدنی استانهای مختلف نیز میتواند از جاذبههای گردشگری و حتی درمانی کشور بهشمار رود.
در سراسر ایران کویرها، مناطق کوهستانی و پدیدههای زمینشناسی با ویژگیهای کمنظیری وجود دارند که نیازمند تبلیغاتی در سطح بینالمللی هستند تا زمینه حضور گردشگران خارجی و علاقهمند به این حوزه را در کشور فراهم کنند، چراکه بسیاری از گردشگران علمی و پژوهشگران علم زمینشناسی علاقهمند به مطالعه این پدیدهها هستند. توجه به موضوع ژئوتوریسم بهویژه در حوزه معدن، میتواند به همراه خود دستاوردهای مختلفی چون حفظ منابع طبیعی، افزایش شناخت افراد درباره محیطزیست و ضرورت حفظ آن، درآمدزایی ارزی برای کشور و رونق کسبوکار بنگاههای فعال در این حوزه و جذب نقدینگی را به همراه داشته باشد. از اینرو میطلبد که بیش از پیش به گردشگری معادن و برنامهریزی در این حوزه بیندیشیم.
سارا اصغری/ روزنامهنگار
دیدگاهتان را بنویسید