228427

فراز کمالوند، همان همیشگی؛ بهانه تراشی و فرار

دنیای معدن- فراز کمالوند در حالی هدایت تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان را بر عهده گرفت که بعد از ۱۵ هفته این تیم را در رده پانزدهم لیگ برتر ترک کرد.

به گزارش دنیای معدن - بعد از جدایی سیروس پورموسوی از نفت مسجد سلیمان، مدیران این باشگاه باب مذاکره را با چند مربی آغاز کردند که در نهایت فراز کمالوند به عنوان سرمربی جدید این تیم انتخاب شد. کمالوند در حالی کارش را با نفت شروع کرد که قرار بود در لیگ بیست و یکم هدایت تراکتور را به عهده داشته باشد، اما اتفاقاتی که در این تیم رخ داد باعث شد که او خیلی زود به همکاری‌اش با سرخ‌پوشان تبریزی پایان دهد.

کمالوند در بهمن ۹۷ از هدایت آلومینیوم اراک استعفا کرد تا تیمی که خودش بسته بود را رها کند. وی در ابتدای سال ۹۸ به پارس جنوبی جم رفت، اما جدایی کمالوند به دلیل مشکلات مالی از این تیم، این تیم پر هوادار را راهی رقابت‌های لیگ یک کرد. سال ۹۹ کمالوند راهی بوشهر شد و هدایت شهرداری را برعهده گرفت، اما در میانه راه به یکباره با این بهانه که تیم بوشهری امکانات ندارد از این تیم جدا شد.

بازگشت کمالوند به لیگ برتر از اسفند ۹۹ کلید خورد و او بعد از انتخاب فرهاد مجیدی به عنوان سرمربی استقلال، به عنوان مدیر فنی این تیم همکار مجیدی شد، اما او مدت زیادی در استقلال حضور نداشت و بعد از صعود آبی‌پوشان به مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا، به همکاری‌اش با این تیم پایان داد تا هدایت سایپا را به عهده بگیرد.

کمالوند ۱۲ اردیبهشت به عنوان سرمربی سایپا انتخاب شد و امیدوار بود این تیم را در لیگ برتر نگه دارد، در دو مقطع از هدایت این تیم استعفا داد و نهایتا ۲۷ تیرماه بود که او از سرمربیگری سایپا کنار رفت.

تراکتور تیم بعدی کمالوند بود و او ۹ مرداد جای فیروز کریمی را در این تیم گرفت و در اولین کنفرانس خبری‌اش در تبریز اعلام کرد که اگر در دومین فصل حضورش در تراکتور نتواند با این تیم قهرمان شود، از دنیای مربیگری خداحافظی خواهد کرد، اما دوران مربیگری او در تراکتور هم خیلی کوتاه بود و این مربی ۱۸ شهریور و بعد از حواشی مربوط به انتشار فایل صوتی صحبت‌های اکبر ایمانی، از سرمربیگری تراکتور استعفا کرد تا به عنوان سومین سرمربی نفت مسجدسلیمان در طول یکماه، هدایت این تیم را بر عهده بگیرد.

با مرور اتفاقات رخ داده پیرامون سرمربیگری کمالوند در فوتبال ایران در سال‌های اخیر به خوبی روشن است که او مرد روزهای سخت نیست و تا عرصه را تنگ می‌بیند فرار را بر قرار ترجیح می‌دهد و به جای ماندن و ساختن با بهانه‌گیری ساز جدایی را کوک کرده و تیمش را در میانه راه رها می‌کند.

 

دیدگاهتان را بنویسید