گفت‌وگوی اختصاصی دنیای معدن با دکتر امیر توکلی رودی عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی
ایمیدرو؛ نهادی توسعه‌محور که نباید به صندوق اضطراری دولت تبدیل شود
دنیای معدن: دکتر امیر توکلی رودی، از چهره‌های شناخته‌شده حوزه صنعت و معدن و عضو فعال کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار دنیای معدن، به تشریح مهم‌ترین مباحث اقتصادی، توسعه‌ای و زیست‌محیطی حوزه معدن پرداخت؛ از ضرورت بازتعریف نقش ایمیدرو گرفته تا ارزیابی وضعیت شرکت گوهرزمین و نتایج سفر تخصصی خود به کنیا.
در ابتدای این گفت‌وگو، دکتر توکلی با اشاره به مباحث اخیر پیرامون نقش و مأموریت سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) اظهار کرد: گاهی این سؤال مطرح می‌شود که آیا باید ایمیدرو را به حال خود رها کنیم؟ در حالی که در سال‌های اخیر، هرگاه در کشور کمبود نقدینگی یا فشار مالی ایجاد شده، نخستین نهادی که به منابع آن رجوع شده، ایمیدرو بوده است. این موضوع اگرچه در لحظه مشکلات دولت را حل می‌کند، اما در بلندمدت ماهیت توسعه‌ای ایمیدرو را تضعیف می‌کند.
وی افزود: ایمیدرو از محل فعالیت‌های خود منابع درآمدی خوبی دارد و موفقیت‌های بزرگی را رقم زده است. اما این منابع باید در مسیر اکتشاف، توسعه زنجیره ارزش، ایجاد زیرساخت‌ها و پروژه‌های مادر هزینه شود. اگر امروز اجازه ندهیم منابع حاصل از عملکرد ایمیدرو مطابق ماده ۴ قانون معادن صرف توسعه اکتشافات شود، فردا توان رقابت در حوزه معدن را از دست خواهیم داد.
او با اشاره به هدف‌گذاری رشد اقتصادی ۱۳ درصدی در برنامه‌های توسعه کشور گفت: اگر به دنبال تحقق رشد ۱۳ درصدی و توسعه صنعتی هستیم، باید ایمیدرو را در چارچوب وظایف توسعه‌ای خود تقویت کنیم؛ نه اینکه آن را به عنوان صندوق جبران کمبود نقدینگی در نظر بگیریم.
گوهرزمین؛ از توسعه سنگان تا ورود به پلی‌متال سیستان و بلوچستان
دکتر توکلی در بخش دیگری از این گفت‌وگو، به جایگاه و عملکرد شرکت معدنی و صنعتی گوهرزمین اشاره کرد و گفت: با شناختی که از مدیریت توانمند و متخصص این شرکت دارم، معتقدم بخش مهمی از جهش‌های سنگان و توسعه زیرساختی منطقه مرهون نگاه ملی و راهبردی مدیرانی همچون دکتر امرایی است. این مجموعه با اتکا بر تجربه و دانش مدیریتی خود توانسته نقش اثرگذاری در اقتصاد معدنی کشور ایفا کند.
وی با تأکید بر اینکه گوهرزمین تنها به ظرفیت بزرگ ۶۰۰ میلیون تنی سنگان بسنده نکرده، توضیح داد: این شرکت با ورود به حوزه پلی‌متال و طلا در استان سیستان و بلوچستان نشان داده که نگاهش فقط بهره‌برداری نیست؛ بلکه توسعه‌محور، بلندمدت و مبتنی بر تنوع سبد سرمایه‌گذاری است.
او ادامه داد: در شرایطی که گوهرزمین با برخی محدودیت‌های مالی و فشارهای نقدینگی روبه‌روست، این رویکرد توسعه‌ای نقش نجات‌بخش دارد. سرمایه‌گذاری در پهنه‌های امیدبخش جدید می‌تواند مسیر آینده این شرکت را تضمین و ثبات مالی آن را تقویت کند.
سفر به کنیا؛ از دیپلماسی زیست‌محیطی تا آینده صادرات فولاد ایران
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس در ادامه درباره سفر اخیر خود به کنیا گفت: این سفر به دعوت سازمان ملل متحد انجام شد. کنیا یکی از مقرهای اصلی سازمان ملل در حوزه محیط زیست است و موضوعات کلیدی مانند تأثیر صنایع بر لایه اوزون، گرم‌شدن زمین و استانداردهای جدید تولید در آنجا بررسی می‌شود.
وی افزود: یخش عمده‌ای از مأموریت‌های این سفر به مسائل زیست‌محیطی، اقتصاد سبز، کاهش اثرات کربنی صنایع و به‌ویژه موضوع بسیار مهم فولاد سبز اختصاص داشت.
او با هشدار نسبت به ضرورت تطبیق صنایع معدنی ایران با استانداردهای جهانی تصریح کرد: اگر به سمت اصلاح فرآیندهای تولید، نوسازی تکنولوژی و تقویت شاخص‌های محیط‌زیستی حرکت نکنیم، از سال ۲۰۳۰ امکان صادرات محصولات فولادی ما به اروپا و کشورهای هدف به‌شدت محدود خواهد شد. آینده صادرات وابسته به رعایت اصول زیست‌محیطی است.
دکتر توکلی تأکید کرد: دنیا به‌سرعت به سمت تولید پاک و کم‌کربن حرکت می‌کند و ما نیز باید همگام با استانداردهای بین‌المللی برنامه‌ریزی کنیم. این موضوع یک انتخاب نیست؛ بلکه یک الزام برای حفظ بازارهای جهانی است.
آینده معدن نیازمند اجماع ملی است
این عضو کمیسیون مجلس در پایان گفت‌وگو با دنیای معدن چنین جمع‌بندی کرد: جهش در بخش معدن زمانی رخ می‌دهد که سه مؤلفه اصلی همزمان تقویت شوند:
۱. ایمیدرو باید در جایگاه توسعه‌ای واقعی خود مستقر شود و منابع آن صرف اکتشاف و زیرساخت شود.
۲.شرکت‌های بزرگ معدنی مانند گوهرزمین باید با حمایت و رویکرد سرمایه‌گذاری بلندمدت به سمت طرح‌های جدید حرکت کنند.
۳. صنایع معدنی کشور باید هرچه سریع‌تر با استانداردهای جهانی محیط‌زیست، به‌ویژه در حوزه فولاد سبز، هماهنگ شوند.
تنها در این صورت می‌توانیم آینده روشن و پایدار برای بخش معدن کشور ترسیم کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید