ریسک تابستانی تامین سیمان
دنیای معدن- سید سجاد موسوی : با توجه به محدودیت‌های برق و گاز و توقف طولانی‌مدت تولید شرکت‌های سیمانی در سال گذشته، ذخایر استراتژیک کلینکر شرکت‌های سیمانی به پایان رسیده و همین امر می‌تواند زنگ خطر را برای تامین سیمان با توجه به محدودیت‌های برق فصل تابستان به صدا در بیاورد.
صنعت سیمان در بهار امسال با توجه به نبود محدودیت‌های گاز و برق با حداکثر ظرفیت تولید می‌کند و البته آمارها حاکی است که میزان تقاضا نیز به شدت افزایش یافته است؛ به گونه‌ای که حتی برخی استان‌ها که در گذشته با کمبود تقاضا مواجه بودند، امروز دغدغه‌ای در این خصوص ندارند؛ اتفاقی که به نظر می‌رسد بیش از هر چیز ناشی از تعطیلی چند ماهه صنعت سیمان در ماه‌های انتهایی سال گذشته، مناسب بودن هوا برای فعالیت‌های عمرانی و ساختمانی و همچنین نگرانی خریداران از اعلام نرخ‌های سال جدید باشد.
با وجود این به طور معمول از تیر ماه محدودیت‌های برق صنایع انرژی‌بر از جمله سیمان آغاز می‌شود اما تابستان امسال یک تفاوت مشخص با سال گذشته دارد و آن هم پایان یافتن ذخایر استراتژیک کلینکر شرکت‌های سیمانی است؛ به این معنا که اگر در گذشته محدودیت‌های برق و گاز اعمال می‌شد، شرکت‌ها از کلینکر ذخیره برای تامین نیاز بازار استفاده می‌کردند اما ادامه‌دار بودن محدودیت‌های گاز و برق در سال گذشته باعث شده تا این ذخایر به صفر برسد و این اتفاق می‌تواند کمبود سیمان در فصل تابستان را رقم بزند. از سوی دیگر هزینه‌های تولید سیمان در سال جدید به‌ویژه در بخش انرژی رشد چند برابری را تجربه می‌کند و به همین خاطر رشد چشمگیر قیمت‌ها قابل پیش‌بینی است.
مدیرعامل سیمان جوین به خبرنگار «دنیای‌اقتصاد» گفت: مشکلی در خصوص تامین سوخت و برق نداریم اما بر اساس تجربه سال‌های گذشته در تیر ماه باید منتظر قطعی برق باشیم.
بهدین اورعی ضمن اشاره به این مطلب افزود: با وجود افزایش تقاضا در بازار سیمان شاهد افزایش قیمت محسوسی در بازار نیستیم، چرا که فرمول‌های وزارت صمت عملا مانع افزایش قیمت می‌شود؛ در واقع بر اساس این فرمول‌ها باید برای سیمان شرکت‌ها در طول چند هفته متوالی ۱۰درصد بیش از میزان عرضه تقاضا وجود داشته باشد تا در نهایت اجازه افزایش قیمت حدود ۵ درصدی را دریافت کند.
وی ادامه داد: با توجه به قیمت بسیار نازل سیمان و مشکلات موجود اهالی صنعت سیمان معتقدند قطعا افزایش قیمت بالایی در صنعت سیمان اتفاق می‌افتد چرا که در غیر‌این صورت باید منتظر تعطیلی واحدهای تولیدی باشیم. امروزه با توجه به افزایش چند برابری گاز و برق و همچنین هزینه‌های دستمزد، افزایش سرسام‌آور بهای آجر نسوز و... راهی جز افزایش قیمت قابل‌توجه سیمان وجود ندارد. بنابراین بهای سیمان فله به عنوان محصولی که تولید نهایی صنعت سیمان به شمار می‌رود، از حدود ۴۶۰هزار تومان باید حداقل به ۷۵۰هزار تومان برسد.
اورعی گفت: تاکنون بسیاری از شرکت‌های سیمانی برای خرسندی سهامداران در صورت‌های مالی سود غیر‌واقعی ارائه می‌کردند در حالی که بر اساس بهای روز کارخانه‌های سیمان هیچ‌کدام سودده نیستند و حالا در صورت تحقق نیافتن نرخ مذکور، شرکت‌ها حتی نمی‌توانند سود دفتری و غیر‌واقعی برای قرار نگرفتن در گروه شرکت‌های ورشکسته ارائه کنند و باید منتظر ورشکستگی حداقل نیمی از صنعت سیمان باشیم.
مدیرعامل سیمان جوین با اشاره به اینکه هم‌اکنون تولید با ۱۰۰درصد ظرفیت انجام می‌شود، خاطرنشان کرد: بازار سیمان در بهترین زمان سال قرار دارد و هر آنچه تولید می‌شود، توسط مشتریان خریداری می‌شود؛ با وجود این یک نکته بسیار مهم این است که شرکت‌ها در تمام طول این سال‌ها برای مواقع محدودیت انرژی، بخشی از کلینکر را به عنوان ذخیره استراتژیک در طول سال تولید می‌کردند اما در زمستان امسال به اندازه‌ای قطع گاز ادامه پیدا کرد که تمام ذخیره کلینکر مصرف شد و چنانچه در تابستان با محدودیت برق مواجه باشیم، می‌توان گفت برخلاف گذشته که بازار دچار مشکلی در عرضه نبود، دچار مشکلات عدیده‌ای برای تامین بازار خواهد شد. بنابراین این پیش‌فرض که هر اندازه به صنعت سیمان فشار وارد کنیم باز هم اتفاقی برای بازار نمی‌افتد، ابطال می‌شود.
این تولیدکننده با اشاره به اینکه سیمان گرفتار مسائل ابتدایی برای ادامه حیات است، گفت: امروز کاهش مصرف انرژی توسط انجمن سیمان و برخی مسوولان مطرح می‌شود در حالی که واقعیت این است که در شش ماه سال سوختی برای مصرف و بهینه‌سازی وجود ندارد؛ بنابراین باید به درستی برنامه‌ریزی‌ها در جهت رفع مشکلات اصلی انجام شود.
وی با اشاره به شعار سال با عنوان «مهار تورم، رشد تولید» اظهار کرد: اگر قرار بر جلوگیری از افزایش قیمت سیمان برای کنترل تورم باشد، قطعا نتیجه نهایی کاملا در تضاد با این شعار خواهد بود چرا که این صنعت سال‌هاست از تورم عمومی عقب مانده و اگر باز هم سرکوب قیمت اتفاق بیفتد، شاهد تعطیلی برخی از کارخانه‌های سیمان خواهیم بود که همین اتفاق به شکل کمبود سیمان و در نتیجه گرانی آن در بازار بروز می‌کند؛ بنابراین برای تحقق این شعار باید به صنایع مختلف نگاه متفاوت داشته باشیم و یادمان باشد که راهکار کنترل تورم افزایش تولید است.
اورعی با بیان اینکه امروزه تامین گاز تبدیل به عمده‌ترین بحران صنعت سیمان شده است، گفت: زمانی که گاز موردنیاز صنعت سیمان تامین نمی‌شود، به طور طبیعی تولید اتفاق نمی‌افتد و در چنین اوضاعی صحبت از اقدامات توسعه‌ای مانند تولید انرژی و راه‌اندازی نیروگاه‌های خود‌تامین توسط صنایع امکان‌پذیر نیست.
مدیرعامل سیمان جوین خاطرنشان کرد: متاسفانه در ادبیات برخی از مسوولان شاهدیم که صراحتا در رابطه با افزایش قیمت‌ها به سیمان نگاهی مشابه بنزین دارند در حالی که به هیچ عنوان این دو قابل مقایسه نیستند.
وی با اشاره به اینکه بهای فولاد در دنیا پنج برابر سیمان است، عنوان کرد: امروزه در ایران فولاد به حدود ۴۰ برابر سیمان رسیده و این به معنای آسیب‌های جدی به یک صنعت با ارزش است که متاسفانه هیچ گاه به دید یک سرمایه ملی به آن نگاه نشده است.
اورعی با اشاره به اینکه افزایش نرخ ارز شرایط مناسبی برای صادرات سیمان رقم زده است، گفت: اهمیت صادرات تا اندازه‌ای است که برخی کشورها ارزش پول ملی را تا حدودی پایین نگه می‌دارند تا تولیدکننده ترغیب به صادرات شود اما متاسفانه امروز شاهد اتفاقات عجیبی برای جلوگیری از صادرات سیمان هستیم؛ به این معنا که سیمان را در گروه کالاهای خام و نیمه خام قرار داده‌اند و به همین دلیل معافیت مالیاتی صادرات سیمان لغو شده است. سوال من از مسوولان این است که چگونه سیمانی که با یک کارخانه به ارزش روز ۴هزار میلیارد تومان تولید می‌شود، با برخی مواد خام که از طبیعت برداشت می‌شود، در یک ردیف قرار می‌گیرند؟!
دیدگاهتان را بنویسید