کسری بی‌سابقه در بازار آلومینیوم
دنیای معدن: بازار جهانی آلومینیوم که سال‌ها با مازاد عرضه شناخته می‌شد، در آستانه یک چرخش تاریخی قرار دارد. با توقف رشد تولید در چین، کاهش موجودی‌های جهانی و افزایش تقاضا برای فلز سبک در صنایع سبز، تحلیلگران از احتمال کسری بی‌سابقه در دو دهه اخیر خبر می‌دهند که می‌تواند قیمت‌ها را به بیش از ۳ هزار دلار به ازای هر تن برساند.
بازار جهانی آلومینیوم که سال‌ها با مازاد عرضه ساختاری تعریف شده، اکنون در آستانه تحولی بزرگ قرار دارد. تصور کمبود واقعی این فلز سبک دشوار به نظر می‌رسد، اما نشانه‌ها حاکی از آن است که این بازار ممکن است به سمت بزرگ‌ترین کسری خود در دو دهه اخیر حرکت کند. تحلیلگران بانک سیتی هشدار داده‌اند که آلومینیوم در حال حرکت به سمت کسری بی‌سابقه است و پیش‌بینی می‌کنند که قیمت هر تن آلومینیوم از سطح کنونی حدود ۲ هزار و ۷۰۰ دلار به بیش از ۳ هزار دلار افزایش یابد و برای جلوگیری از اتمام ذخایر جهانی در این سطح باقی بماند.
نقش کلیدی چین در بازار آلومینیوم
چین، به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده و مصرف‌کننده آلومینیوم جهان، محور این تحول است. تولید آلومینیوم اولیه این کشور از ۴میلیون تن در سال ۲۰۰۲ به ۴۳میلیون تن در سال ۲۰۲۴ رسیده و ۶۰ درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص داده است. با این حال، تولید بیش از حد چین منجر به سرریز محصولات نیمه‌ساخته به بازارهای جهانی شده و صادرات آن در سال گذشته به رکورد ۶.۷میلیون تن رسید. اما این روند رو به افول است. دولت چین سقف تولید سالانه را ۴۵میلیون تن تعیین کرده و تولید در ماه اوت به ۴۴.۵میلیون تن رسیده است. بدون نشانه‌ای از تغییر این سقف، رشد تولید بی‌وقفه چین در حال متوقف شدن است. این محدودیت، همراه با کاهش ۹ درصدی صادرات محصولات آلومینیومی مانند میله، لوله و فویل در هفت ماه اول سال و افزایش ۱۱ درصدی واردات فلز اولیه به ۱.۵میلیون تن (عمدتا از روسیه)، نشان‌دهنده تغییر در الگوهای تجاری چین است.
سایه تحریم‌ها و بحران انرژی‌بر بازار آلومینیوم
تحریم‌های اعمال‌شده بر آلومینیوم روسیه، که مانع تحویل فلز تولیدشده پس از آوریل ۲۰۲۴ به بورس فلزات لندن (LME) می‌شود، باعث شده حجم زیادی از فلز تولیدی روسیه به سمت تامین تقاضای وارداتی چین هدایت شود. این تغییر، همراه با کاهش موجودی‌های بورس فلزات لندن، نقدینگی فیزیکی بازار را کاهش داده است. موجودی کل لندن، شامل فلزات ثبت‌شده و خارج از ثبت، از بیش از سه‌میلیون تن در چهار سال پیش و یک‌میلیون تن در سال گذشته، به کمی بیش از ۷۰۰ هزار تن از ماه مه تاکنون رسیده است. حتی ورود ۱۵۶ هزار تن آلومینیوم بین ماه ژوئن و ماه اوت نیز عمدتا از موجودی‌های خارج از ثبت تامین شد و نتوانست این کاهش را جبران کند.
درحالی‌که تولید در چین به سقف خود نزدیک شده، امیدهای تامین آلومینیوم جدید به اندونزی معطوف است، جایی که شرکت‌های چینی در حال سرمایه‌گذاری در کوره‌های ذوب جدید هستند. پروژه‌های در دست اجرا، روی کاغذ می‌توانند تا پایان دهه هفت‌میلیون تن ظرفیت جدید ایجاد کنند، اما سیتی پیش‌بینی می‌کند که به دلیل چالش‌های تامین انرژی و هزینه‌های بالای ساخت نیروگاه‌های اختصاصی، ظرفیت اندونزی تا سال ۲۰۳۰ تنها به ۲.۳میلیون تن در سال برسد.
در سایر نقاط جهان، تولید آلومینیوم اولیه به دلیل صادرات عظیم چین و هزینه‌های بالای انرژی در حال کاهش است. برای مثال، شرکت ساوت۳۲ هشدار داده که ممکن است کوره ذوب خود در موزامبیک را در صورت عدم تامین قرارداد انرژی مناسب تا پایان سال آینده تعطیل کند. در ایالات متحده، ممکن است تصمیم دونالد ترامپ برای افزایش تعرفه‌های واردات به ۵۰ درصد برخی کوره‌ها را دوباره فعال کند، اما این تاثیر احتمالا محدود خواهد بود.
رشد تقاضای جهانی آلومینیوم، به‌ویژه در بخش‌های مرتبط با گذار انرژی مانند صنایع خورشیدی و خودروهای برقی، فشار بیشتری بر عرضه وارد می‌کند. سیتی پیش‌بینی می‌کند که این تقاضا، همراه با محدودیت‌های عرضه، بازار را به سمت کسری ساختاری سوق دهد و قیمت‌ها را در پنج سال آینده به سطوح بالاتری برساند. برخلاف بحران‌های گذشته که ناشی از عرضه بیش از حد بود، مانند سیل آلومینیوم پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در دهه ۱۹۹۰ یا تولید بیش از حد چین در این قرن، بحران بعدی آلومینیوم از جنس کمبود خواهد بود. این تغییر پارادایم، بازار جهانی آلومینیوم را وارد مرحله‌ای جدید و ناشناخته می‌کند که می‌تواند تاثیرات گسترده‌ای بر صنایع و اقتصاد جهانی داشته باشد.
دیدگاهتان را بنویسید