چرا نرخگذاری انرژی فولاد ایران بر مبنای نرخ جهانی اشتباه است؟
دنیای معدن: بهمن تجلیزاده، مشاور مدیرعامل شرکت فولاد خوزستان در گفتوگو با چیلان از لزوم برقراری مزیت انرژی در صنعت فولاد ایران گفت و توضیح داد: در خصوص مزیت صنعت فولاد دو بحث مطرح است؛ یکی مزیت نسبی و دیگری مزیت رقابتی. در مزیت نسبی مشخص میشود که تولید یک کالا و خدمات در یک سرزمین به صرفه است یا نه و در واقع اینجا هزینه فرصت مطرح است و به همین منظور وقتی قرار است یک کارخانه فولادی ساخته شود، دادهها به نرمافزار ارائه میشود و نرمافزار نشان میدهد که ارزش تولید در محصول موردنظر وجود دارد یا نه؟
به گزارش دنیای معدن، وی افزود: در احداث کارخانههای فولادی در ایران نیز همین مسیر طی شد و دادههایی که به سیستم ارائه شد، نشان داد از آنجا که در کشور ما مزیت نسبی انرژی (برق و گاز) وجود دارد، ایران میتواند فولادساز شود به جای اینکه به طور مثال خودروساز یا لاستیکساز شود.
تجلیزاده خاطرنشان کرد: حالا پس از گذشت سالها به ناگهان اعلام میشود مزیت انرژی از صنعت فولاد ایران گرفته شده و نرخ گاز و برق و آب فولادسازان باید مبتنی بر نرخهای جهانی و نه حتی منطقهای محاسبه شود که این یعنی مزیت نسبی انرژی برای صنعت فولاد که پایه و اساس توسعه فناوری در این صنعت بوده، از بین رفته است.
چین در فناوری مزیت دارد، ایران در انرژی
تجلیزاده در ادامه گفتوگو با چیلان به مزیت رقابتی پرداخت و اظهار کرد: در مزیت رقابتی بررسی میشود که کشورهای تولیدکننده فولاد چگونه در روشهای مدیریتی با یکدیگر رقابت میکنند و این کار را با افزایش بهرهوری در تولید، نوآوری، برندسازی، یافتن بازارهای هدف و راهکارهایی از این قبیل انجام میدهند. نکته مهم این است که مزیت رقابتی فرع بر مزیت نسبی است و زمانی که مزیت نسبی از بین میرود، مزیتهای رقابتی نیز کمرنگ و در ادامه ناپدید میشود و این همان چالش اصلی است که صنعت فولاد کشور امروز با آن دست به گریبان است.
وی نرخگذاری انرژی در صنعت فولاد ایران مبتنی بر نرخهای جهانی را مردود دانست و توضیح داد: «قیمت جهانی» عبارتی است که امروز در میان متصدیان تامین انرژی کشور مرسوم شده و بر همین اساس اظهار میکنند حتی چین هم دارد با قیمت جهانی، انرژی دریافت و فولاد تولید میکند و چگونه است که فولادسازان ایرانی نمیتوانند با قیمتهای جهانی تولید کنند؛ اشکال کار کجاست؟ در پاسخ باید گفت اشکال کار در همان موضوعی است که در ابتدای سخن عرض کردم؛ فولادسازان چینی مزیت انرژی را در اختیار ندارند اما از مزیت نسبی تولید تکنولوژی برخوردار هستند و به همین دلیل است که فولادسازان ایرانی نیز بسیاری از تجهیزات فناورانه را از چینیها میخرند.
حذف مزیت انرژی برای تولید، به معنای توقف اشتغال، صادرات و ارزآوری است
مشاور مدیرعامل شرکت فولاد خوزستان تاکید کرد: اینکه گفته میشود نرخگذاری همه چیز در ایران باید مبتنی بر نرخهای جهانی باشد، درست نیست و در آن صورت این پرسش مطرح میشود که صنعت فولاد ایران از چه مزیت نسبی در تولید برخوردار است؟ و اگر حذف این مزیت به تولید تمام کالاها و خدمات ایران تعمیم داده شود، صنعت در ایران تعطیل میشود، اتفاقی که به توقف صادرات و ارزآوری میانجامد.
وی اضافه کرد: همچنین گفته میشود مصرف گاز در ایران مقرون به صرفه نیست، گاز ایران باید صادر شود و با قیمتهای جذابتری میتوان گاز را از ایران صادر کرد به جای اینکه برای تولید فولاد به مصرف برسد! آیا کسانی که این سخنان را بیان میکنند آگاه هستند که بیکاری حاصل از توقف تولید به دلیل تامین نشدن گاز چه پیامدهای اجتماعی برای کشور دربردارد؟
دیدگاهتان را بنویسید