یادداشت امین ابراهیمی مدیرعامل شرکت فولاد خوزستان به مناسبت هفته پژوهش و فناوری
پژوهش؛ حافظه زندهای که آینده فولاد خوزستان را میسازد
دنیای معدن: هفته پژوهش برای من و همکارانم در فولاد خوزستان، بهویژه برای سرمایه انسانی جوان، خلاق و بومی این شرکت که در دل خطوط تولید و واحدهای فنی، بار اصلی نوآوری و حل مسئله را بر دوش میکشند، فرصتی است برای بازخوانی مسیری که فولاد خوزستان در سالهای اخیر، آگاهانه و با اتکا به همین توان انسانی آغاز کرده است؛ مسیری که پیش از آنکه مفاهیمی چون «دانشبنیان» و «بومیسازی» به ادبیات رایج صنعت تبدیل شوند،
در عمل در این شرکت دنبال میشد. تجربه ما نشان داده است که در صنعتی مهم و استراتژیک مانند فولاد، پژوهش زمانی معنا پیدا میکند که به تصمیمهای کلان مدیریتی از یکسو و همّت و تلاش جوانان نخبه و متخصص از سوی دیگر پیوند بخورد، وابستگیها را کاهش دهد و به پایداری تولید و رقابتپذیری بلندمدت منجر شود؛ رویکردی که امروز آثار آن بهروشنی در عملکرد عملیاتی و فناورانه شرکت دیده میشود.
در سالهای اخیر، همکاران ما تلاش کردهاند پژوهش و فناوری از حاشیه فعالیتها به متن تصمیمسازیهای مدیریتی منتقل شود. تحقیق و توسعه در فولاد خوزستان صرفاً یک فعالیت جانبی یا گزارشمحور نبوده، بلکه مستقیماً در خدمت حل مسائل واقعی تولید قرار گرفته است. از طراحی و ساخت دستگاه اندازهگیری آهن کل و آهن فلزی در آهن اسفنجی برای نخستینبار در جهان، تا توسعه فناوری بریکت احیایی و تولید آهن از لجنهای صنعتی، همگی پاسخی پژوهشمحور به چالشهای واقعی زنجیره تولید بودهاند. در همین چارچوب، بومیسازی تجهیزاتی مانند سکتور تیپلر و بیس زیگمنت، که پیشتر از اقلام وارداتی پرریسک محسوب میشدند، امروز به دانش فنی داخلی تبدیل شده و نقش مستقیمی در کاهش توقفات، افزایش ایمنی عملیاتی و صرفهجویی ارزی ایفا کردهاند.
نگاه ما به پژوهش، نگاهی مسئلهمحور و نتیجهگراست. پژوهش باید بتواند هزینهها را کاهش دهد، ریسکها را مدیریت کند و مزیت رقابتی پایدار برای شرکت بسازد. توسعه محصولات دانشبنیان نظیر «تافکوت» در حوزه پوششدهی آهن اسفنجی و «تافگارد» در زمینه حفاظت و افزایش عمر تجهیزات، نمونههایی روشن از پیوند پژوهش با تولید ثروت صنعتی هستند؛ محصولاتی که نهتنها نیاز داخلی شرکت را پاسخ میدهند، بلکه ظرفیت تبدیلشدن به مزیت فناورانه در سطح صنعت فولاد کشور را دارند. این رویکرد پژوهشمحور همزمان در حوزه انرژی، آب و محیطزیست نیز دنبال شده است؛ از توسعه سامانههای بازچرخانی و تصفیه پیشرفته آب و پساب، تا بهینهسازی مصرف انرژی و مشارکت فعال در بازنگری استانداردهای ملی، که همگی نشان میدهد پژوهش در فولاد خوزستان نه در حاشیه، بلکه در متن راهبردهای کلان شرکت جای گرفته است.
باور من این است که سرمایه اصلی این مسیر، نیروی انسانی متخصص، متعهد و نوآور فولاد خوزستان است؛ پژوهشگران، مهندسان و کارشناسانی که در متن کارخانه و در کنار خطوط تولید، دانش را به راهحل عملی تبدیل میکنند. فولاد خوزستان به پژوهش بهعنوان یک پروژه مقطعی نگاه نکرده، بلکه آن را به حافظه زنده سازمان تبدیل کرده است؛ حافظهای که از تجربههای گذشته میآموزد، امروز را هوشمندانه مدیریت میکند و مسیر آینده شرکت و صنعت فولاد کشور را روشنتر میسازد.
دیدگاهتان را بنویسید