خندق استراتژیک چگونه به ابزاری برای تقویت رقابت‌پذیری بنگاه‌ها تبدیل می‌شود؟
دنیای معدن: صنایع بزرگ، با سرمایه‌گذاری‌های کلان در زیرساخت‌ها، زنجیره تامین، فناوری، مدیریت و نیروی انسانی، بیش از آنکه صرفا ظرفیت تولید را افزایش دهند، یک خندق استراتژیک چندبُعدی ایجاد می‌کنند. در این خندق، اندازه و گستره سرمایه، توان فناورانه، شبکه‌های لجستیک و مهارت مدیریتی تعیین‌کننده جایگاه است و همزمان با آن امنیت و تاب‌آوری زنجیره تولید را برای شرکت‌های بزرگ تضمین می‌کند.
صنعت فولاد ایران در مسیر ایجاد خندق استراتژیک با مجموعه‌ای از تهدیدها و فرصت‌های توامان روبه‌رو است. در بخش تهدیدها، ناترازی انرژی جایگاه ویژه‌ای دارد؛ کمبود گاز و برق، به‌ویژه در فصل‌های اوج مصرف، یکی از جدی‌ترین ریسک‌های تداوم تولید محسوب می‌شود و می‌تواند حاشیه سود شرکت‌ها را کاهش دهد.
در مقابل، فرصت‌هایی نیز پیش‌روی این صنعت قرار دارد که می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد مزیت‌های پایدار شود. نخست، افزایش تقاضای جهانی برای فولاد به دلیل روند صنعتی‌شدن و توسعه زیرساخت‌ها در کشورهای آسیایی و آفریقایی چشم‌انداز مثبتی ایجاد کرده است. دوم، ظرفیت بالای تولید داخلی ایران به‌عنوان یکی از ۱۰ تولیدکننده بزرگ فولاد جهان، این امکان را فراهم می‌آورد که سهم مهمی از نیازهای منطقه‌ای تامین شود. سوم، حرکت جهانی به سمت کربن‌زدایی فرصتی تازه برای سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نو مانند فولاد سبز و استفاده از فرآیندهای DRI مبتنی بر هیدروژن فراهم کرده است.
دیدگاهتان را بنویسید