تحلیلی کوتاه بر سخنان وزیر صمت و رئیس هیئت‌عامل ایمیدرو در سومین رویداد جامع معدن و صنایع معدنی
دنیای معدن: وقتی صحبت از صنعت فولاد ایران می‌شود، بسیاری ذهنشان به سمت تصویری کلیشه‌ای می‌رود، صنعتی آب‌بر، انرژی‌بلع و در تضاد با محیط زیست؛ اما کافیست کمی دقیق‌تر به داده‌ها و روایت‌های تازه نگاه کنیم تا ورق برگردد.
صنعتی که سال‌هاست متهم ردیف اول بحران آب و انرژی معرفی می‌شود، امروز نه تنها در مصرف منابع حیاتی متهم نیست، بلکه به صنعتی پیشتاز در سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی و شریک راهبردی توسعه مبدل شده است. صنعت فولاد ایران کمتر از ۰.۱۵ درصد آب، کمتر از ۶ هزار مگاوات برق و کمتر از ۵ درصد گاز کشور را مصرف می‌کند؛ بخش عمده آب مصرفی این صنعت از پساب شهری تأمین شده و بارها در چرخه تولید بازچرخانی می‌شود.
سید محمد اتابک، وزیر صمت، در رویداد جامع معدن و صنایع معدنی با اشاره به «ابرچالش انرژی در گفتگو با خبرنگار فولاد تأکید کرد که ایران امروز با سه محور اساسی مواجه است: "نیاز داخلی"، "حضور در بازارهای جهانی" و "حفظ محیط زیست برای نسل‌های آینده". او پرسید چگونه می‌توان نوآوری و بهره‌وری را در این صنعت ادامه داد؟
در پاسخ به این سؤال چالشی، فولاد مبارکه در صف اول سرمایه گذاری های زیرساختی ایستاده است، احداث نیروگاه‌های سیکل ترکیبی و طرح‌های خورشیدی آفتاب شرق که نیاز داخلی را تأمین و بخشی از بار شبکه سراسری را سبک می‌کنند؛ بازچرخانی آب مصرفی و مشارکت در پروژه انتقال آب از دریای عمان و ورود به پروژه‌های میادین گازی برای تضمین امنیت انرژی. این اقدامات نشان می‌دهد که صنعت فولاد ایران، مصرف‌کننده منفعل نیست، بلکه تولیدکننده راه حل است.
سپس محمد آقاجانلو، رئیس هیئت‌عامل ایمیدرو در این همایش خاطرنشان کرد که زمان توسعه کمّی به پایان رسیده و تمرکز باید بر توسعه کیفی و تولید با ارزش افزوده باشد. زنجیره فولاد ایران تنها ۳ درصد ارزش افزوده واقعی دارد و تولید مازاد بر نیاز در برخی کارخانه‌ها نشان‌دهنده بی‌توجهی به مکان‌یابی و محدودیت‌های انرژی است. اقتصاد چرخشی و بهره‌وری، راهکاری حیاتی برای آینده صنعت فولاد است.
در این راستا، فولاد مبارکه باز هم پیشتاز بوده است. توسعه محصولات متنوع با ارزش افزوده بالا که ارزآوری را افزایش می‌دهد، ارتقای کیفیت تولید و تمرکز بر نوآوری و تحقق اقتصاد چرخشی با به‌کارگیری سرباره‌ها در تولید آسفالت کلان‌شهر اصفهان. این اقدامات، نمونه‌ای ملموس از حرکت کیفی، بهره‌وری منابع و توسعه پایدار است که می‌تواند الگویی برای کل صنعت ایران باشد. با نگاهی به پروژه‌ها و فعالیت‌های صنعت فولاد ایران، به وضوح می‌توان فهمید که این صنعت دیگر صرفاً «مصرف‌کننده منابع» نیست، بلکه بازوی توسعه ملی است.
فولاد مبارکه و دیگر فولادسازان، با سرمایه‌‌گذاری در زیرساخت‌های برق و گاز، بازچرخانی آب، اقتصاد چرخشی و تولید با ارزش افزوده، نشان داده‌اند که می‌توان هم موتور اقتصاد بود و هم پاسدار منابع حیاتی کشور. اینجا همان جایی است که فولاد ایران، از صنعتی متهم، به صنعتی الهام‌بخش و شریک توسعه پایدار شناخته می‌شود.
دیدگاهتان را بنویسید