بازیگران چندبُعدی/چرا بنگاه‌های بزرگ در خط مقدم گذار انرژی و توسعه منطقه‌ای قرار گرفتند؟
دنیای معدن: در دنیایی که ناپایداری به قاعده‌ای تازه تبدیل شده، بنگاه‌های بزرگ جهانی در حال بازتعریف نقش خود در اقتصاد ملی هستند. دیگر دوران تخصص‌گرایی صرف، آن‌گونه که در دهه‌های گذشته رایج بود، به سر آمده است.
تغییرات اقلیمی، خشکسالی‌های پی‌درپی، بحران‌های انرژی، و اختلال‌های فزاینده در زنجیره‌های جهانی تأمین، زنگ خطر را برای بسیاری از شرکت‌های صنعتی به صدا درآورده‌اند. آنچه زمانی «تمرکز بر مزیت رقابتی اصلی» تلقی می‌شد، حالا بدون نگاه جامع به زیربناهای ملی و ریسک‌های سیستماتیک، نه تنها کافی نیست، بلکه می‌تواند به تهدیدی برای بقا تبدیل شود.
غول‌هایی چون شل، تاتا، آرسلورمیتال و فولاد مبارکه به این نتیجه رسیده‌اند که بقا در آینده، مستلزم حضوری مؤثرتر در ساختن همان زیرساخت‌هایی است که بقای کسب‌وکارشان به آن وابسته است؛ از انرژی پاک و منابع پایدار آب گرفته تا شبکه‌های حمل‌ونقل و آموزش عمومی. آنها در حال ورود به عرصه‌هایی فراتر از تخصص سنتی خود هستند؛ عرصه‌هایی که به ظاهر بیرون از حوزه صنعت آنها قرار دارد، اما در عمل، ستون فقرات تداوم مزیت رقابتی آنها در قرن بیست‌ویکم خواهد بود.
دیدگاهتان را بنویسید